Zdjęcie profilowe w biznesowych mediach społecznościowych - dlaczego takie ważne?

Jednym z najważniejszych elementów profilu w mediach społecznościowych, i to takim, który od razu się rzuca w oczy, jest zdjęcie profilowe. LinkedIn, największy tego typu portal na świecie, ma jasne wytyczne co do tego jak ma ono wyglądać: jeśli zdjęcie profilowe nie jest portretowe, lub nie przedstawia osoby do której należy profil, to może zostać usunięte z serwisu.

Co więcej, warto posiadać odpowiednie zdjęcie profilowe nie tylko ze względu na regulamin LinkedIna - serwis upublicznił dane, z których wynika, że profile ze zdjęciami cieszą się siedmiokrotnie większą klikalnością w wynikach wyszukiwania, niż te bez! Więc jeśli dotychczas myśleliście, że brak zdjęcia profilowego nie przeszkadza profilowi na LinkedIn czy GoldenLine, to najwyższy czas zmienić zdanie! Jest tak wiele korzyści  z posiadania porządnego zdjęcia profilowego, że ciężko wymienić je wszystkie, jednak poniżej opisaliśmy trzy najważniejsze:

Zwiększa wiarygodność: w dzisiejszych czasach tzw. ‘obycie’ w Internecie, czy umiejętność obsługi i korzystania z mediów społecznościowych to narzędzie pracy w wielu branżach i na różnych stanowiskach. Profile, które nie posiadają zdjęcia, są raczej uważane za nieaktywne bądź porzucone, więc z całą pewnością nie przysparzają prestiżu swoim właścicielom. To również wskazuje potencjalnym klientom czy rekruterom, że możesz mieć problem z wykorzystaniem Social Media, czy nowych technologii w ogóle.

Łatwiej Cię odszukać: imię łatwo zapomnieć, ale z twarzą sytuacja wygląda już zupełnie inaczej. Jeśli kogoś poznałeś na jakiejś konferencji, gdzie przewinęło się jeszcze 400 innych osób, to nazwisko jest raczej niemożliwe do zapamiętania, ale twarz potrafimy ‘odłowić’ z tłumu na zdjęciu i przypisać do osoby. Warto też podkreślić, że rekruterzy często przeglądają dziesiątki i setki profili dziennie, więc zdjęcie profilowe jest wyróżnikiem, który ma szansę pozostać w ich pamięci na dłużej.

Pomaga rozwijać markę osobistą: kiedy korzystasz z sieci społecznościowych dla profesjonalistów, to najprawdopodobniej wiesz co to jest marka osobista, i dlaczego powinno Ci na niej zależeć. Twoje zdjęcie profilowe może Cię promować dokładnie na takiej samej zasadzie, jak logo promuje firmę - jest znakiem rozpoznawczym. Jeśli będziesz posiadać dobrej jakości zdjęcie profilowe, to łatwiej będzie Cię zapamiętać i odszukać w Internecie.

Kilka ważnych rzeczy, o których warto pamiętać...

Na koniec chyba najważniejsza ze wszystkich wskazówek - do wykonania zdjęcia profilowego, które będzie doskonale wyglądać w mediach społecznościowych, polecamy profesjonalnego fotografa. Jeśli rozejrzysz się wśród swoich kontaktów na LinkedIn czy GoldenLine i wybierzesz te zdjęcia, które najbardziej Ci się podobają, to gwarantujemy, że w przytłaczającej większości będą to zdjęcia wykonane przez profesjonalistę, z wykorzystaniem odpowiedniego sprzętu. 

Ważne, żeby to zdjęcie pokazywało Ciebie, a nie logo czy np. motto firmy której jesteś właścicielem. LinkedIn takie zdjęcia wprost uznaje za sprzeczne z regulaminem i usuwa. Warto również zadbać o to, aby Twój wygląd na zdjęciu (poza, ubiór) również był profesjonalny jak to tylko możliwe. Ten jeden raz można zachowywać się poważnie i unikać t-shirtów ze śmiesznymi obrazkami, czy zabawnego grymasu na twarzy. Dobrym pomysłem jest skorzystanie z usług profesjonalnego fotografa, który zadba o to, żeby Twoje zdjęcie profilowe było najlepsze z możliwych. Niewielka inwestycja, która wydatnie może pomóc w Twojej karierze. Zdecydowanie warto!

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Facebook, Instagram, Snapchat: Social media i vlepki, czy to udany związek?

Vlepki i social media to, o dziwo, doskonały związek. Vlepki są świetnym gadżetem dla młodego pokolenia. Wykonane z pomysłem są chętnie przyjmowane przez konsumentów i dalej umieszczane w różnych miejscach. Najciekawsze i jednocześnie najbardziej naturalne w tym połączeniu jest to, że vlepki “same” pojawiają się w social mediach. Marketerzy nie muszą zachęcać konsumentów do publikowania zdjęć z wlepkami (chociaż oczywiście nie zawadzi o to poprosić).

 

Jest to na tyle ciekawy i lubiany gadżet, że klienci chętnie pokazują go w social mediach. Jeżeli dobrze znasz swoją grupę docelową i potrafisz trafić w jej gust, poczucie humoru lub zainteresowania masz niemal 100% gwarancję, że wykorzystają otrzymana vlepkę. Oczywiście nie wszyscy umieszczą jej zdjęcie z podpisem i oznaczeniem profilu firmy w social mediach. Niektórzy nie lubią dzielić się każdą sekundą swojego życia, nie funkcjonują w przestrzeni social-media lub nie są zbyt aktywni w przestrzeni internetowej. Nie oznacza to jednak, że vlepka “się zmarnuje”.

 

Jeżeli trafisz w gust swoich klientów, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że otrzymana vlepka zostanie przyklejona w bardzo widocznym miejscu i stanie się mobilną mini reklamą. Naklejki są chętnie umieszczane na przedmiotach wartościowych i jednocześnie widocznych, mają za zadanie spersonalizować te przedmioty. Dlatego vlepki najczęściej możemy zobaczyć na telefonach, tabletach, laptopach, plecakach, torbach, zeszytach, kalendarzach itp. Kolejnym możliwym wykorzystaniem będzie wlepienie jej w przestrzeni miejskiej. Prawdopodobieństwo, że naklejką zostanie wyrzucona, jest bardzo niewielkie.

Skąd ten fenomen vlepek? Odpowiedź jest bardzo prosta. Od dziecka uwielbiamy naklejki, z wiekiem ta miłość się zmniejsza (szczególnie jeżeli sami musimy je samochodziki i księżniczki  z mebli) jednak nigdy nie znika.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Komunikacja masowa a komunikacja społeczna

Media masowe, tak jak i komunikowanie masowe są nierozerwalnie powiązane z kulturą . John Fiske definiuje kulturę, jako zespół ustalonych wzorów, wynik zwyczajów kulturowych i zbiór szczególnie cennych wytworów kulturalnych. ( T.Goban – Klas, Media i komunikowanie masowe ,Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 2006). W każdym aspekcie funkcjonowania mediów, ich wykorzystywania i odbioru można dopatrywać się wymiaru kulturalnego. Media komunikują, a zatem przekazują treści, wartości i wzory, które powielane są przez odbiorców, którzy z kolei tworzą kulturę. Kultura nie mogłaby istnieć i rozwijać się bez komunikowania, nie tyle ,co przekazywania konkretnych treści artystycznych, ile komunikowania, jako wspólnego przeżywania i łączenia się. Oczywiście w kontekście wpływu mediów masowych na kulturę można dopatrywać się pozytywnych, jak i negatywnych stron.
Komunikacja masowa dokonuje się poprzez media masowe, które z kolei mają wpływ na to, co obecnie określa się kulturą masową, czyli produkcją dla rynku masowego. Sformułowanie to często przeciwstawiane jest kulturze elitarnej (wyższej, tworzonej przez artystów), a ponadto w kulturę masową wpisuje się pojęcie komercji i komercjalizacji, co wpływa na negatywne skojarzenia. Nie powinno jednak tak być, gdyż tak zwana kultura masowa równie dobrze nazywana może być kulturą popularną, ze względu na to, iż trudno postawić granicę między gustami elitarnymi a masowymi. Każdy człowiek bowiem,  jest w większej bądź mniejszej mierze, odbiorcą elementów kultury popularnej. Zdaniem Schudsona kultura popularna nie jest tanią alternatywą kultury wysokiej, ani masowo produkowaną papką dla mas, lecz żywą, nową gałęzią twórczości kulturalnej i rozrywki. Teza ta stawia zatem kulturę masową w pozytywnym świetle. Również dla Fiske’go kultura masowa (popularna) jest czymś pozytywnym właśnie z tego względu, że jest dostępna dla wielu ludzi, a więc powszechna i to od ludzi głównie jest zależna, bo to im musi się podobać by istnieć. Nie zmienia to jednak faktu, iż to, co wytwarza kultura popularna często jest mało wartościowe, puste i obciążone ideologicznie, a jej treści tworzone są dla zysku korporacji , a nie dla rozwoju ich odbiorców, którymi niejednokrotnie się manipuluje.
Reasumując komunikacja masowa i wszelkie środki masowego przekazu mają znaczny wpływ na to, jak kształtuje się i rozwija kultura społeczeństwa, a tożsamość kulturowa rodzi się z tego w jaki sposób społeczeństwo i pojedyncze jednostki wspólnie odbierają i przeżywają  przekazy mediów masowych. Komunikaty masowe wpływają  na postawy, światopogląd i widzenie spraw społecznych przez ludzi.

 

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Komunikacja masowa - pojęcia i definicje

Biorąc pod uwagę etymologiczne znaczenie słowa komunikowanie pochodzi ono od łacińskiego communicare, co oznacza z kolei być w związku, relacji z kimś, czymś, a też zrzeszać się z kimś, czymś bądź w czymś uczestniczyć. Termin komunikowanie używany współcześnie jest kalką językową angielskiego słowa communication.

 Definicji słowa komunikacja istnieją setki, różnie rozumiane i odmiennie pojmowane przez różnych autorów. Niektórzy z nich pod tą nazwą widzą wszelkiego rodzaju przekazy, nawet o bardzo szerokim zakresie, jak komunikacja między ludźmi, zwierzętami a maszynami. Inni autorzy ograniczają pojęcie komunikacji do relacji zachodzących tylko pomiędzy ludźmi.
Komunikacja masowa, jak sama nazwa wskazuje jest rodzajem ogólnie pojmowanej komunikacji, czy raczej w tym wypadku komunikacji społecznej. Najogólniej rzecz ujmując komunikowanie masowe (mass comunication) to sytuacja, w której źródło, zazwyczaj organizacja, wykorzystuje daną technikę jako środek komunikowania z dużą grupą odbiorców.( Stanley J .Baran, Dennis K. Davis, Teorie komunikowania masowego ,Kraków 2007).

Z komunikowaniem masowym mamy do czynienia wtedy, gdy dana organizacja do komunikowania się z wieloma odbiorcami, wykorzystuje jakąś technikę jako medium. I tak na przykład wydawnictwa (organizacje) docierają do dużej grupy odbiorców (czytelników) poprzez gazety i prasy drukarskie, które pełnią rolę medium. Tak sam, jako medium służą techniki audio i wideo, telewizje kablowe ,satelity i odbiorniki domowe wykorzystywane przez twórców filmów lub producentów.

Mówiąc o komunikacji masowej trzeba zwrócić uwagę na komunikację medialną, która w tej kwestii pełni znaczącą rolę, a często może być jednoznaczna z komunikacją masową, gdy w grę wchodzą duże grupy odbiorców. Komunikacja medialna (mediated communication) to komunikacja między kilkoma lub wieloma osobami za pośrednictwem medium w postaci określonej techniki. Komunikację medialną należy traktować jako rodzaj komunikowania posiadający elementy i cechy zarówno komunikacji interpersonalnej, jak i komunikacji masowej ,w zależności od tego na ile ludzie angażują się w proces komunikacji i jaką mają kontrolę nad tym procesem.

Wracając do pojęcia samego komunikowania masowego należy zwrócić uwagę na to, że termin ten sam w sobie może budzić mylące skojarzenia i być rozumiany niewłaściwie. Określenie masowe może wskazywać na to, że odbiorcami jest ogromna, niezliczona liczba odbiorców, gdzie w praktyce słowo masowe należałoby rozumieć, jako dostępne dla dużej  i zróżnicowanej liczy odbiorców, jednak niekoniecznie do tejże musi docierać. Dla przykładu wydawcy niektórych książek i czasopism posiadają stosunkową małą i ściśle wyspecjalizowaną grupę odbiorców. O masowości odbioru w znaczeniu ilościowym można mówić w przypadku najpopularniejszych gazet codziennych, programów telewizyjnych i filmów. Słowo masowe mogłoby też wskazywać na to, że odbiorcy są niezliczoną, pasywną i niezróżnicowaną masą, która bezrefleksyjnie przyswaja ciągle podobne komunikaty. W rzeczywistości ludzie przyswajają te komunikaty, ale jednocześnie poddają je analizie i wykorzystują w życiu.

Podobnie, jak termin masowe, słowo komunikacja nie jest jednoznaczne. Biorąc pod uwagę to, że poprzez komunikację rozumieć można bezpośredni kontakt dwóch osób podczas rozmowy, gdzie przepływ informacji jest dwukierunkowy, tak w komunikacji masowej przepływ informacji jest z reguły jednostronny. Występuje tu dystans czasowy i przestrzenny, a odbiorcy nie są partnerami wymiany komunikacyjnej, a raczej uczestnikami przekazu symbolicznego, z uwzględnieniem pewnej możliwości udziału i wpływania na proces komunikacji (np. listy do redakcji, telefony do telewizji.)

Pomimo tych kontrowersji wynikających z określenia komunikacja masowa można pojęcie to zdefiniować jako zbiór zjawisk zmieniających się wraz z rozwojem instytucji, które szukają nowych sposobów zbierania i zapisu informacji, a dalej przekazania tych informacji i form symbolicznych wielu odbiorcom, odnosząc przy tym korzyści finansowe. John B.Thomson w swojej książce podkreśla, że posługuje się terminem komunikowanie masowe, mając na myśli zinstytucjonalizowaną produkcję i ogólne rozpowszechnianie dóbr symbolicznych przez umocowanie i rozpowszechnienie informacji oraz treści symbolicznych.

 

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.

Cechy komunikowania masowego

Zanim upowszechniły się różnego rodzaju media masowe, właściwości komunikowania masowego odnoszono tylko do prasy, później – w latach czterdziestych – gdy w Stanach Zjednoczonych ukuto termin mass media, zaczęto zauważać cechy wspólne środków komunikowania, a także zwrócono uwagę, że charakterystyczną ich cechą jest masowość produkcji i odbioru.
Pierwszą charakterystyczną cechą komunikowania masowego są techniczne i instytucjonalne środki produkcji i rozpowszechniania. Rozwój mediów zawsze zależny był od innowacji technicznych i dalej ich komercyjnego wykorzystania przez instytucje, które kształtują działanie mediów. Należy jednak pamiętać, że środki techniczne, choć niezbędne, nie tworzą komunikacji masowej, tylko zapewniają jej materialny nośnik, pośredniczący między rzeczywistością a społeczeństwem.

Drugą cechę komunikowania masowego John B. Thomson nazwał komodyfikacją form symbolicznych. Autor komodyfikację rozumie jako specyficzny rodzaj waloryzacji, czyli przypisywania rzeczom pozytywnych cech i jakiejś wartości. Uważa on, iż formy symboliczne podlegają „waloryzacji symbolicznej” i „waloryzacji ekonomicznej”. Pierwsza to taka wartość, jaka przypisywana jest formom symbolicznym przez ludzi, odbiorców (ocena negatywna bądź pozytywna). Waloryzacja ekonomiczna określa wartość wymiany rynkowej form symbolicznych, w związku z tym formy symboliczne pełnią tu rolę towarów. Rodzaj wykorzystywanego środka technicznego wpływa na formę waloryzacji ekonomicznej.    I tak na przykład w wypadku książek o waloryzacji mówi ilość sprzedanych kopii, w radiu   i telewizji liczy się sprzedaż czasu antenowego.
Następną cechą komunikacji masowej według Thomsona jest strukturalna przerwa między produkcją a odbiorem form symbolicznych, co oznacza, że materiał symboliczny powstaje w instytucjach i jest przekazywany dalej do odbiorców i ich domów. Specyficzne dla komunikacji masowej jest też to, że konteksty są zróżnicowane, a komunikat jest głównie jednokierunkowy. Wynika z tego, że wszelkie procesy powstawania i przekazu treści odbiorcom pozbawione są sprzężenia zwrotnego, odbiorca może jedynie interpretować informacje na swój własny sposób, a nadawcy nie mają na tę interpretację większego wpływu bądź możliwości rozwiania ewentualnych wątpliwości, co nie świadczy jednak o ich pasywności.

Czwartą charakterystyczną cechą komunikowania masowego jest szeroka dostępność produktów medialnych w czasie i przestrzeni, sprawia to, że formy symboliczne istnieją dłużej w czasie i przestrzeni. Z tego, że jest charakterystyczny rozdział pomiędzy odbiorem a wytwarzaniem treści wynika, iż istnieje dystans zarówno przestrzenny, jak i czasowy między wytwórcami kontekstów a jednostkami je odbierającymi. Jednak wraz z rozwojem instytucji zajmujących się produkcją masową szeroka dostępność informacji i form symbolicznych staje się coraz bardziej wszechobecna dla coraz większej liczby odbiorców, na większe odległości i w coraz krótszym okresie czasu.

Ostatnia cechą charakterystyczną komunikacji masowej jest publiczny obieg symbolicznych form medialnych. Przemysł medialny wytwarza produkty w wielu egzemplarzach, są więc one dostępne dla wielu odbiorców pod właściwie jednym warunkiem – posiadania odpowiedniego do tego sprzętu, jak telewizor czy radio. To właśnie jest cecha wyróżniająca komunikację masową spośród innych form komunikacji, takich jak rozmowy telefoniczne, które wykorzystują podobne środki transmisji, nie docierają jednak do wielu, zróżnicowanych odbiorców. Pojawia się tu jednak problem tego, że zanika granica tego, co publiczne, a co prywatne, właśnie ze względu na to ,iż produkty medialne zaliczane są zjawisk publicznych, bo one same ,jak i ich zawartość dostępne są dla wielu osób. Komunikowanie masowe to masowość produkcji i dystrybucji. Nadawcą zbiorowym są wielkie organizacje, w których panuje ścisły i rozległy zakres obowiązków. Tworzenie i dystrybucja przekazów masowych są kosztowne, więc ich produkcja musi być społecznie opłacalna i ekonomiczna.

Licencjonowane artykuły dostarcza Artelis.pl.